بررسی و مقایسه سطح سرمی ویتامین دی(25 هیدروکسی ویتامین D) در زنان باردار مبتلا و غیرمبتلا به دیابت بارداری در هفته 28-24 بارداری در مراجعه کنندگان به بیمارستان-های دانشگاه آزاد اسلامی تهران در سال‌های 95 و 96

سابقه و هدف: دیابت شایع­ترین بیماری طبی در بارداری است. برخی مطالعات نشان داده­اند که ویتامین D در ترشح و عملکرد انسولین دارای نفش کلیدی است و بین کمبود آن و تغییرات گلوکز و انسولین ارتباط وجود دارد. با توجه به عدم قطعیت این ارتباط بر آن شدیم تا سطح سرمی ویتامین D در زنان باردار مبتلا و غیرمبتلا به GDM را در مراجعه کنندگان به بیمارستان­های دانشگاه آزاد مقایسه کنیم. روش بررسی: در این مطالعه مورد- شاهدی، از 96 خانم باردار مراجعه کننده به درمانگاه بیمارستان­های آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی در تهران که غربالگری دیابت انجام دادند، 48  فرد مبتلا به GDM و 48  فرد غیر مبتلا به GDM در دو گروه، از نظر سطح سرمی ویتامین D مقایسه شدند. داده­ها در نرم افزار SPSS نسخه 22 با آزمون همبستگی پیرسون، آزمون t دو نمونه مستقل و آزمون Chi- square تحلیل شدند. یافته­ها: میانگین سنی شرکت کنندگان در مطالعه 67/5±07/30سال بود. میان سن، نمایه توده بدنی، Gravida و Para در بین دو گروه اختلاف معنی­داری وجود نداشت. اختلاف معنی­دار در میانگین قند خون ناشتا و قند خون ساعت اول، دوم و سوم برای تست GTT در دو گروه وجود داشت. میانگین سطح سرمی ویتامین D در زنان غیرمبتلا به GDM، nmol/l 21/18 و در زنان مبتلا به GDM 41/21 بود، اما تفاوت آماری معنی­داری بین دو گروه وجود نداشت.   نتیجه­گیری: میان سطح سرمی ویتامین  D درسه ماهه دوم بارداری بین زنان مبتلا به GDM و زنان غیر مبتلا به GDM اختلاف معنی ­داری وجود ندارد. واژگان کلیدی: زنان باردار، سطح سرمی ویتامین D، دیابت بارداری.